Nieuws

  • Achtergrond,  Nieuws,  Onderzoek

    Wie was Herta Mohr?

    Afgelopen week werd bekend dat een Leids Universiteitsgebouw vernoemd wordt naar Herta Mohr, een Leidse Egyptologe die publiceerde over de grafkapel van Hetepherachty. Maar wie was Herta Mohr?

    Toen ik voor mijn Master-scriptie onderzoek deed naar de grafkapel van Hetepherachty in het Rijksmuseum van Oudheden, stuitte ik op een dun boekje dat half uit elkaar viel in de NINO-bibliotheek. Het was getiteld The Mastaba of Hetep-Her-Akhti: Study on an Egyptian tomb chapel in the Museum of Antiquities Leiden en geschreven door ene Herta Theresa Mohr (op de publicatie als ‘Therese’ geschreven). Het boekje was gepubliceerd in 1943 door Ex Oriente Lux. Een mooi staaltje Leidse Egyptologie, zo lijkt het. Maar de facsimile-tekeningen in het boekje waren niet van de beste kwaliteit, en in het voorwoord staat dat het een studie betreft van de mastaba in de periode 1937-1940, ‘voor zover de omstandigheden het toelieten’. Wat was hier aan de hand?

    Het enige wat ik vervolgens over haar kon vinden was de website van Joods Monument (toen nog zonder foto), waar stond dat ze op 15 April 1945 op dertigjarige leeftijd in Bergen-Belsen was overleden. Haar ouders, Adolf Israel Mohr en Gabriele Kaufmann, waren in Auschwitz omgekomen.

    Zo begon mijn zoektocht naar Herta Mohr. Op basis van archiefmateriaal en obscure publicaties kwamen er steeds meer puzzelstukjes aan het licht. In 2016 gaf ik voor het eerst een voordracht over Herta Mohr op de Vlaams-Nederlandse Egyptologendag in Leuven. Inmiddels zijn er twee publicaties over haar verschenen en heb ik een Wikipedia-pagina gestart, die ook in het Engels vertaald is. In 2021 kreeg ze eindelijk een plek in de Who Was Who in Egyptology. In 2022 zijn er voor haar en haar ouders Stolpersteine gelegd op hun laatste ‘vrijwillige’ adres in Leiden. En nu wordt er dus een gebouw naar haar vernoemd.

    Biografie

    Herta Theresa Mohr werd op 24 april 1914 geboren in Wenen als dochter van Adolf Israel Mohr en Gabriele Kaufmann. Haar vader was arts, door het Rode Kruis onderscheiden voor zijn werk tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het gezin woonde op de Winckelmannstraße 2 in Wenen.

    Mohr begon aanvankelijk geneeskunde te studeren net als haar vader, maar schreef zich uiteindelijk in aan de Faculteit Wijsbegeerte waar ze vakken in Egyptologie en Afrikanistiek volgde. Het mag duidelijk zijn dat het gezin vervolgens naar Nederland vluchtte omdat ze Joods waren.

    Herta Mohr schreef zich in aan de Universiteit Leiden voor het studiejaar 1937/1938. In september 1938 gaf ze bovendien een lezing over de grafkapel van Hetepherachty op het Oriëntalistencongres in Brussel, iets wat bijzonder was gezien haar status als student. Haar “Bemerkungen zur Leidener Mastaba” gingen gepaard met een moderne diapresentatie. Herta Mohr woonde destijds op de Hogewoerd 113 in Leiden, terwijl haar ouders op de Fagelstraat 17 verbleven.

    Een eerste versie van haar studie over de grafkapel is in de archieven van het Rijksmuseum van Oudheden te vinden. Het zijn getypte velletjes in het Duits en gedateerd in 1938. Haar dossier bevat bovendien ongeveer honderd foto’s van details van de decoratie van het graf.

    Mohr werd lid van katholieke studentenvereniging Augustinus en werd op 13 juli 1939 katholiek gedoopt. Ze bleef werken aan de mastabakapel van Hetepherachty totdat deze in september 1939 ontoegankelijk werd. Ook werden Joden geweerd uit de grote steden, waardoor ze moest verhuizen naar Bilthoven en Eindhoven. Het wetenschappelijke werk werd haar op deze manier belemmerd, zoals we kunnen lezen in een brief uit november 1940, in het archief van het KMKG in Brussel:

    “Op 5 september schreven ze mij dat ik Leiden onmiddellijk moest verlaten; ik mag niet naar een groot deel van het land reizen, bijvoorbeeld Den Haag, Amsterdam, Rotterdam, etc., en ook Leiden. Dit betekent dat ik mijn huis, mijn boeken, alles moest achterlaten en elders een woonplaats zoeken.
    (…)
    Dit is een onwetenschappelijke brief. Laten we hopen dat de volgende weer vol staat met hiërogliefen! Maar er is niets hier, geen papyri, geen stenen, geen bronzen. Heb je de proefdrukken van de nieuwe Chronique [Egyptologisch tijdschrift] nog? Als je ze nog hebt en ze naar mij kunt sturen, zou ik heel, heel, heel gelukkig zijn en zal ik me niet meer zo verloren voelen in deze wereld.”

    In de vroege ochtend van 2 augustus 1942 werd Herta Mohr gearresteerd. Samen met andere katholieke joden werd zij naar het Doorgangskamp Westerbork gebracht waar ze terecht kwam in barak 48.

    Omdat de familie van Herta Mohr van hoge status was zijn er pogingen ondernomen om hen uit het kamp te halen. Dit mocht echter niet baten. Eerst kreeg ze nog uitstel van transport (“Sperre”) omdat ze als vertaler werkte. Ze was goed in talen en kende Duits, Frans, Engels en mogelijk Nederlands, nog los van de oude talen die ze bestudeerd had. Maar door een ongelukkig incident met een corrupte kampleider ging ze op 25 januari 1944 op transport naar Auschwitz. Haar ouders waren een paar dagen eerder naar Theresienstadt gestuurd, maar werden eind oktober 1944 doorgestuurd naar Auschwitz, waar ze bij aankomst werden vermoord.

    Dan raakt het spoort van Herta Mohr bijster. In januari 1945 werd Auschwitz geëvacueerd vanwege oprukkende Russische troepen. Een deel van de gevangenen werd via Gross-Rosen richting het westen gestuurd. In het ziekenhuis van Gross-Rosen werd Herta Mohr gezien door iemand met dezelfde familienaam, maar die geen directe familie van haar was.

    De plaats en datum van haar dood zijn uitvoerig onderzocht, maar konden niet eenduidig worden bepaald. Waarschijnlijk zijn ze later door een rechter vastgesteld. Volgens de officiële gegevens stierf Herta Mohr op 15 april 1945 in Bergen-Belsen, op 30-jarige leeftijd. We weten niet of ze haar eigen publicatie ooit onder ogen heeft gezien.

    Samen met Dr. René van Walsem bereid ik een herpublicatie voor van de mastaba van Hetepherachty, die in 2025/2026 zal uitkomen in de PALMA-reeks.

    Meer lezen:

    – Beek, N. van de (2023), Braving the odds: Egyptologist Herta Mohr during the Second World War, in: Navratilova, H., T.L. Gertzen, M. De Meyer, A. Dodson and A. Bednarski (eds), Addressing Diversity: Inclusive Histories of Egyptology, 181-203.
    – Beek, N. van de (2017), Herta Mohr and the Mastaba of Hetepherakhty, in: Verschoor, V., A.J. Stuart and C. Demarée (eds), Imaging and Imagining the Memphite Necropolis: Liber Amicorum René van Walsem, 233-238.
    Herta Mohr op Wikipedia
    Stolpersteine in Leiden
    NINO

    Later dit jaar zal een Nederlandstalig artikel over Herta Mohr verschijnen in Ta Mery, een publicatie van stichting Huis van Horus.

    Met dank aan: Carolien van Zoest, Sebastiaan Berntsen, Marleen De Meyer, René van Walsem, Regina Grüter, Maarten Raven, Maud Slingenberg (van Minerva, niet van Augustinus), Arnold Schalks, het NIOD, International Red Cross, UB Leiden en de Leidse Egyptologie.

  • Musea,  Nieuws

    Museumnieuws

    Wanneer gaat het GEM open?

    Dat is een hele goede vraag. Het Grand Egyptian Museum is al jaren notoir omdat de opening steeds wordt uitgesteld. Het laatste nieuws is dat de Grand Staircase (een soort getrapte beeldentuin) sinds 1 december open is voor publiek. De Grand Opening zal naar verluid plaatsvinden in mei 2024. Al twee jaar proberen we met Huis van Horus een reis te plannen waarbij we dit grandiose nieuwe museum meepakken, maar met de Midden-Egypte reis in februari gaat dit dus helaas nog niet lukken.

    De bouw van het museum (ca. 1 biljoen dollar) begon in 2005, maar raakte vertraagd door de Arabische Lente en Covid. Als het af is moet de attractie 5 miljoen toeristen per jaar gaan trekken. Eerder werd al gespeculeerd over treintjes en stoeltjesliften, dus ga vooral naar Giza nu het nog geen (complete) speeltuin is. Maar ga ook vooral daarna, want dan kunt u alle 5000 artefacten van Toetanchamon bekijken, mocht u daar uithoudingsvermogen voor hebben.

    Hopelijk zijn de Grand Bookshop en Grand Toilets tegen die tijd ook geopend.

    Moderne kunst bij de piramides

    De piramides gaan met hun tijd mee. Tot 18 november is er moderne kunst te bewonderen op het Giza-plateau (te zien vanaf het uitkijkpunt). In de terugkerende tentoonstelling ‘Forever is Now’ gaan veertien kunstenaars in gesprek met de immense culturele erfenis van deze site, wat leidt tot verrassende werken. Waren de piramides voorheen alleen toneel voor toeristen, de sound-and-light show en een enkele keer een opera, tegenwoordig is er ook ruimte voor kunst en Dior modeshows.

     

    Oog in oog met mummieportretten

    Tot 25 februari 2024 is in het Allard Pierson Museum de tentoonstelling Oog in oog. De mensen achter mummieportretten te zien. Ik heb de tentoonstelling nog niet mogen bezoeken, maar ben erg benieuwd. Elk museum lijkt er wel een paar te bezitten: de zogenaamde ‘Fayumportretten’ die de mooi geklede dames en heren tonen uit Romeins Egypte. Zo genoemd omdat ze voornamelijk, maar niet exclusief, in het gebied van het Fayumbekken zijn gevonden. Aan de hand van de haardrachten en sieraden van de afgebeelde vrouwen is zelfs de mode in Keizerlijk Rome te volgen. De portretten werden op panelen geschilderd en ingezwachteld met de mummies op de plek van het gezicht. Het is niet helemaal bekend of de portretten al bij leven werden geschilderd en bijvoorbeeld aan de muur hingen. Veel van de personen zijn jeugdig afgebeeld, maar er zitten ook karakteristieke oudere gezichten tussen. Er zijn zo’n 900 van deze mummieportretten bekend, waarvan er 38 in Amsterdam zijn bijeengebracht. Het lijkt erop dat de tentoonstelling wil benadrukken dat gemummificeerde personen echte mensen zijn en geen objecten, in lijn met recente ontwikkelingen in de museumwereld.

    Ander museumnieuws

    Het Grieks-Romeinse Museum in Alexandrië is geheel vernieuwd. Conservator Ilona Regulski nam een kijkje en berichtte erover op Instagram. Dit museum is niet te verwarren met het Alexandria National Museum, dat ook veel stukken bevat uit de Grieks-Romeinse periode. Het sinds 2005 gerenoveerde museum bevat o.a. een indrukwekkende Apisstier van zwarte graniet, sarcofagen, terracotta’s en een aandoenlijke stèle met een Ba-vogel in Romeinse stijl.

     

    Ook het Imhotep Museum in Saqqara is heropend. Ondanks de bescheiden afmetingen van dit museum (te bezoeken op het Saqqara kaartje) bevat het enkele topstukken, zoals beelden van de hoge ambtenaren Ptahhotep en Rashepses, het hongersnoodreliëf uit de dalweg van Unas en de beroemde tegeltjes uit de zuidelijke tombe van Djoser (u weet wel, die voor ca. 400 euro per stuk worden verhandeld op Catawiki).

    Al met al genoeg reden om erop uit te gaan deze koude winter!
    (Psst… U kunt nog mee op reis in februari)