Buto

Buto (het moderne Tell el-Fara’in) ligt in de noordwestelijke Nijldelta, ongeveer 40 km ten zuiden van de huidige kustlijn van de Middellandse Zee. Hier bevonden zich de nederzettingen Pe en Dep, een paleis uit de vroegdynastische periode en een tempel voor de cobragodin Wadjet.

In de oudheid behoorde Buto tot de 6e Beneden-Egyptische nome. Sinds het late Nieuwe Rijk stond het bekend onder de naam Per Wadjet, oftewel ‘huis (tempel) van de godin Wadjet’ (Grieks: Uto, waar de naam Buto van is afgeleid).

Aangenomen wordt dat Buto de archaïsche hoofdstad van Beneden-Egypte was, die gedurende de hele faraonische periode een belangrijke rol speelde, als tegenhanger van Hierakonpolis (Nekhen) in Boven-Egypte.

Recente opgravingen hebben nieuwe inzichten opgeleverd over de vroege geschiedenis van Buto. Er zijn overblijfselen gevonden uit de predynastische periode tot de late 2e dynastie. De meest opvallende ontdekking is een groot paleiscomplex uit de late 1e dynastie.

Dit paleiscomplex was minstens 50 meter breed en omvatte verschillende ruimtes voor administratieve, economische, religieuze en privédoeleinden. Het gebouw toont een hoog niveau van organisatie en planning, wat wijst op een officiële onderneming.

De functie van het complex is nog niet volledig duidelijk. Het kan hebben gediend als een tijdelijke residentie voor de koning tijdens reizen door het land, of als zetel van een regionale gouverneur. Het complex speelde waarschijnlijk een belangrijke rol in de organisatie van de landbouwproductie, de opslag en distributie van goederen, en de productie van luxe items.

Er wordt opgegraven door het Duitse archeologische instituut.

Buto in de jaren 90 (foto: DAI)