Koning Seqenenre Taa II heerste over het zuiden van Egypte tijdens de Tweede Tussenperiode. In die tijd was het land verdeeld en heerste een buitenlandse dynastie (de Hyksos) al een eeuw over de Deltaregio in het noorden (ca. 1650-1550v.Chr).

De mummie van Seqenenre werd aangetroffen in de zogenaamde koninklijke cachette van Deir el-Bahari: een verborgen ruimte waarin allerlei koninklijke mummies werden herbegraven om ze te beschermen tegen grafrovers. De mummie toonde duidelijke sporen van hoofdwonden. Zijn gezicht lijkt vetrokken in een pijnlijke grijns. De theorie ging dat deze koning was gestorven in de strijd, of mogelijk was aangevallen in zijn slaap. De mummificatie zou in haast zijn verricht.

Een strijdbijl met de naam van Seqenenre Taa

Met CT-scans is nu geprobeerd om meer licht te werpen op dit verhaal. Computertomografie is een populaire techniek om meer te weten te komen over de leeftijd, gezondheid en doodsoorzaak van gemummificeerde personen, zoals ook bij Toetanchamon is gedaan. Men zag hierdoor dat sommige wonden van Seqenenre waren weggewerkt door de balsemers. Wapens van de Hyksos uit het Egyptisch Museum in Caïro zijn met de wonden vergeleken. Men concludeerde dat hij door meerdere slagen met verschillende wapens om het leven moet zijn gebracht.

Seqenenre was rond de veertig toen hij stierf. De hoge kwaliteit van zijn mummificatie wijst erop dat hij in een koninklijke werkplaats moet zijn gebalsemd. Na zijn dood lukte het zijn opvolgers de Hyksos te verslaan en van Egypte weer één land te maken, waardoor het Nieuwe Rijk en de 18e dynastie werd ingeluid.

Oorspronkelijke artikel