Zoals je misschien hebt gemerkt zijn er in Saqqara een groeiend aantal sarcofagen ontdekt. Eerst spraken de berichten over meer dan 13 kisten, nu zijn het er al 59. Het idee dat er niets meer te ontdekken valt in Egypte is zo in ieder geval weersproken. Maar waar komen al deze sarcofagen vandaan, en wat vertellen ze ons over de gebruiken van de Oude Egyptenaren?

Al op 6 september kwam het bericht dat er meer dan 13 intacte, nog gesloten kisten waren gevonden in Saqqara, ‘de eerste stap naar een enorme ontdekking’ die binnenkort zou worden bekendgemaakt. De kisten kwamen uit een 11 meter diepe schacht, waarin ook drie verzegelde nissen waren aangetrokken. De kisten, die op elkaar gestapeld lagen, zouden 2500 jaar oud zijn en nog wat van hun originele kleur bewaard hebben. Ze waren nog ongeopend sinds hun begrafenis in de schacht.

Een graf met intacte kisten

Een van de kisten toont de hemelgodin Noet aan de binnenkant van het deksel, zich uitstrekkend over de overledene terwijl ze de zon opslokt om deze bij aanvang van de nieuwe dag te baren. Haar lichaam is overdekt met sterren.

Hemelgodin Noet

Onthulling

Op 3 oktober werd bekend gemaakt dat het om 59 intacte kisten zou gaan uit de 26e dynastie. Tijdens een drukbezochte persconferentie werd een van de kisten live geopend door de minister van oudheden, Khaled El-Enany. Hij benadrukte dat de kisten naar het nieuwe Grand Egyptian Museum werden gebracht om te worden tentoongesteld naast de eerder ontdekte Assasif-achette.

De kisten behoren toe aan priesters en hoge ambtenaren uit de 26e dynastie, tussen 664-525 v.Chr. voor de Perzen het Egyptische rijk veroverden. Het was een stabiele periode met een rijke materiële cultuur, die terug te zien is in de graven. De meeste kisten bevatten daadwerkelijk mummies en zijn dus niet leeggeroofd.

Daarnaast werden 28 beeldjes gevonden van Ptah-Sokar, de belangrijkste god van Saqqara, en een bronzen beeldje van de god Nefertoem behorende aan een priester. Ook werden amuletten en shabti’s gevonden, die de overledenen moesten beschermen en vergezellen naar het hiernamaals.

Tijdens de onthulling

Graflandschap

Sinds de vroegste periode van de Egyptische geschiedenis is Saqqara een van de belangrijkste begraafplaatsen van Memphis, dat de hoofdstad was tijdens het Oude Rijk maar ook daarna een belangrijke religieuze en administratieve rol vervulde. Het bekendste monument in Saqqara is de trappenpiramide van Djoser (ca. 2700 v.Chr.), het eerste monumentale grafcomplex dat geheel in steen werd uitgevoerd. Daarna zouden nog diverse koningen er hun piramiden bouwen en in de schaduw daarvan hoge ambtenaren hun zogenaamde mastaba-graven, vaak met een gedecoreerde grafkapel waarin geofferd kon worden.

Ook tijdens het Nieuwe Rijk (ca. 1550-1077 v.Chr.) liet een deel van de elite zich in Saqqara begraven, hoewel de farao’s van die tijd verborgen tombes aanlegden in de Vallei der Koningen bij Luxor. Tijdens de 26e dynastie was Saqqara opnieuw een populaire funeraire bestemming, toen men diepe schachten aanlegde om grafrovers op afstand te houden. In het geval van de priesters en ambtenaren in de pas ontdekte grafschacht is dat ten minste ten dele gelukt…

Bronnen:
Bericht 6 september | 3 oktober