Nieuwe vondsten in Saqqara
De een na de andere ontdekking wordt in Saqqara aangekondigd. Maar wat is er precies gevonden?
Dat Saqqara een rijke begraafplaats is was al bekend. Van de vroegste dynastieën tot de laatste Ptolemeïsche heersers zijn hier mastaba’s, rotsgraven, piramides, dodentempels en schachtgraven aangelegd. Er werd over elkaar heen gebouwd, bouwmateriaal hergebruikt en tombes overgenomen door latere generaties. Dus waar je je hak ook in het zand zet, je vindt hier altijd iets.
Zo ook wederom dit jaar. Het laatste nieuws is dat de volgende vondsten zijn aangetroffen, uit verschillende periodes van de Egyptische geschiedenis:
– De graftempel van koningin Nearit uit het Oude Rijk
– Grafschachten, kisten en mummies uit het Nieuw Rijk
– Een 4 meter lange papyrus met hoofdstuk 17 van het Dodenboek
– Beelden, speelgoed, houten boten en mummiemaskers uit het Nieuwe Rijk
Een van de kisten die is gevonden
De vondsten zijn gedaan door een team van Egyptische archeologen. De opgraving vond plaats in het gebied rond de piramide van koning Teti uit de zesde dynastie. Zoals te zien aan de vondsten werd dit gedeelte van de necropool ook tijdens het Nieuwe Rijk gebruikt. Het idee is geopperd dat koning Teti werd vereerd in deze periode, en dat men daarom rond zijn piramide begraven wilde worden. Naast de graftempel van zijn koningin werden ook mudbrick opslagplaatsen aangetroffen waar offers, gereedschap en tempelvoorraden werden bewaard.
Daarnaast zijn ten minste 52 schachten aangetroffen, van tien tot twaalf meter diepte, met daarin zeker 50 houten kisten uit het Nieuwe Rijk. De kisten waren antropomorf (mensvormig) en versierd met afbeeldingen van goden en vignetten uit het Dodenboek. Zo weten we dat dit deel van de begraafplaats niet alleen tijdens de Late Periode populair was, maar ook tijdens het Nieuwe Rijk.
Beschilderd mummiemasker
De necropool werd niet alleen gebruikt om mensen te begraven, maar hier bevonden zich ook de werkplaatsen waar de prachtige kisten werden gemaakt, en waar de doden gemummificeerd werden. De dood was tijdens het oude Egypte een lucratieve handel, en dan was het handig om dicht bij het vuur te zitten met je kistenwerkplaats. Ook is het aangenamer om op een afgelegen plek te mummificeren, weg van de woonplaats van de levenden.
De schachten bevatten beelden van de goden Osiris en Ptah-Sokar-Osiris, en een dodenboek behorend aan Poekhaef. Deze zelfde naam werd aangetroffen op vier shabtibeeldjes en een mensvormige kist. Daarnaast werden nog veel meer shabti’s van hout, steen en faience aangetroffen uit het Nieuwe Rijk. Ook werden houten mummiemaskers gevonden en een schrijn gewijd aan de god Anubis. Er waren zelfs spelborden bij ter vermaak in het hiernamaals.
Speelbord in de vorm van een offersteen
Een kalkstenen stèle van meneer Khaptah en zijn vrouw Moetemwia noemen onder andere een dochter genaamd Nefertari en een zoon Khaemwaset. Dat geeft mogelijk aan dat hun ouders zeer koningsgezind waren, net zoiets als dat je je dochters nu Amalia en Alexia zou noemen. Khaptah zelf was opzichter van de koninklijke strijdwagen tijdens de 19e dynastie.
Een grote hoeveelheid buitenlands aardewerk geeft bovendien aan dat Egypte tijdens het Nieuwe Rijk contacten had met Kreta, Syrië en Palestina.
De stèle van Poekhaef